Przezskórna trombektomia aspiracyjna z użyciem systemu 8F Indigo (Penumbra) wyniki wieloośrodkowego rejestru

Leczenie zabiegowe ostrej zatorowości płucnej to z całą pewnością jeden z najbardziej „gorących” tematów poruszanych w świecie kardiologii interwencyjnej. Tym bardziej cieszy fakt istotnego wkładu polskich ośrodków w rozwój tej innowacyjnej formy leczenia, o czym świadczą, opublikowane w „European Heart Journal of Acute Cardiovascular Care” przez dr hab. Sylwię Sławek-Szmyt i współautorów, wyniki wieloośrodkowego rejestru oceniającego bezpieczeństwo i skuteczność trombektomii aspiracyjnej z użyciem systemu Indigo.  

Jak powszechnie wiadomo, przezskórna mechaniczna trombektomia (CDMT, ang. catheter-directed mechanical thrombectomy) jest uznaną metodą leczenia poprawiającą wydolność hemodynamiczną, w szczególności funkcję prawej komory, u pacjentów z zatorowością płucną. Bezpieczeństwo i skuteczność zabiegu są jednak nadal przedmiotem toczących się badań klinicznych. W niniejszym doniesieniu przedstawione zostaną wyniki wieloośrodkowego rejestru oceniające skuteczność i bezpieczeństwo leczenia pacjentów z PE z pomocą CDMT z użyciem systemu 8F Indigo (Penumbra, Alameda, US)1.

Do badania włączono 110 pacjentów z PE pośredniego wysokiego (IHR, ang. intermediate high risk) lub wysokiego ryzyka (HR, ang. high risk) zakwalifikowanych przez wielodyscyplinarny zespół PERT (ang. Pulmonary Embolism Response Team) do leczenia CDMT przy pomocy systemu Indigo. Średni wiek pacjentów wynosił 57,3 (SD = 13,5) roku, 38,2% stanowiły kobiety, 71,8% zakwalifikowano jako IHR PE, pozostałych 28,2% jako HR PE. U większości pacjentów (98,2%) zabieg wykonywano z dostępu przez żyłę udową. U 1/3 chorych (34,5%) występowały przeciwwskazania do trombolizy, podczas gdy aż u 11,8% pacjentów podjęto próbę CDMT po uprzednio nieskutecznej trombolizie. Pierwszorzędowy punkt końcowy zdefiniowano jako zgon w ciągu 48 godzin od próby CDMT, poważne krwawienie związane z zabiegiem lub inne poważne niepożądane zdarzenia sercowo-naczyniowe. Jako drugorzędowe punkty końcowe oceniano całkowitą śmiertelność wewnątrzszpitalną oraz w trakcie 90 dni od rozpoznania zatorowości płucnej.

W całym okresie obserwacji doszło do dziewięciu zgonów (8,2%), w tym pięć (4,5%) związanych było z zatorowością płucną, zaś cztery (3,6%) wystąpiły w ciągu 48 godz. okresu obserwacji. Poważne krwawienie ocenione w skali BARC (ang. Bleeding Academic Research Consortium) na poziomie 3a lub wyższym oraz uszkodzenie tętnic płucnych obserwowano u dwóch (1,8%) pacjentów. 

Niezależnie od wyjściowej prezentacji klinicznej (IHR PE lub HR PE) uzyskano znaczącą redukcję stosunku RV/LV o 36% (P < 0,0001) oraz istotne obniżenie wartości skurczowego i średniego ciśnienia w tętnicy płucnej odpowiednio o 19,7% i 18,8% (P < 0,0001). Zaobserwowano także zmniejszenie zapotrzebowania na tlen, poprawę kurczliwości prawej komory ocenianą wzrostem TAPSE oraz spadek stężenia biomarkerów, tj. troponin i NT-proBNP. 

Wyniki badania wyraźnie wskazują na dobre efekty leczenia pacjentów z zatorowością płucną pośredniego wysokiego i wysokiego ryzyka za pomocą inwazyjnej metody jaką jest CDMT z użyciem systemu 8F Indigo. Chorzy w znaczącej większości uzyskiwali szybką, istotną poprawę zarówno w zakresie parametrów echokardiograficznych, laboratoryjnych, jak i klinicznych. Mimo obiecujących wyników, zarówno PE, jak i sama procedura, wiążą się z wieloma potencjalnymi powikłaniami, dlatego istotne znaczenie ma doświadczenie zespołu wykonującego zabieg. Istotnym ograniczeniem badania jest brak grupy kontrolnej, co nie pozwala na sformułowanie jednoznacznych wniosków dotyczących skuteczności i bezpieczeństwa CDMT w porównaniu z innymi metodami leczenia zatorowości płucnej. Jednakże, porównując otrzymane wyniki z innymi danymi dostępnymi w literaturze, wydaje się, że CDMT jest stosunkowo bezpieczną metodą. Bez wątpienia kolejne badania porównujące ten sposób leczenia z innymi strategiami (zarówno inwazyjnymi, jak i nieinwazyjnymi) są konieczne, aby opracować model optymalnego leczenie chorych z zatorowością płucną pośredniego i wysokiego ryzyka.

Rycina 1. Wyniki leczenia zatorowości płucnej z wykorzystaniem przezskórnej mechanicznej trombektomii aspiracyjnej. PE – pulmonary embolism, zatorowość płucna; IHR PE – intermediate high risk pulmonary embolism, zatorowość płucna pośredniego wysokiego ryzka; HR PE – high risk pulmonary embolism, zatorowość płucna wysokiego ryzka; CDMT – catheter-directed mechanical thrombectomy, przeskórna mechaniczna trombektomia. 

BIBLIOGRAFIA:

  1. Sławek-Szmyt S, Stępniewski J, Kurzyna M, et al. Catheter-directed mechanical aspiration thrombectomy in a real-world pulmonary embolism population – a multicenter registry. Eur Heart J Acute Cardiovasc Care. 2023 Jun 15; zuad066. doi: 10.1093/ehjacc/zuad066. Online ahead of print.
Poprzedni Artykuł

Bifurkacje tętnic wieńcowych. Metaanaliza podsumowująca wyniki leczenia z zastosowaniem różnych technik

Następny Artykuł

Zapraszamy do przesyłania przypadków klinicznych do sesji „My most demanding case in 2023”

Powiązane Artykuły
Total
0
Share